Trouwen! Mensen doen dat nog steeds. Gelukkig maar. Voor hen. En voor mij.
Ik denk omdat ze graag hun liefde willen 'bezegelen' met een ring. Net als Frodo.
Of is het meer 'een goede reden willen hebben' voor een dikke knalfuif? Of omdat het een logische stap is voor het krijgen van kinderen? Ofzoiets.
Ik mag dan wel met regelmaat bruiloften vast mogen leggen met mijn camera, maar zelf ben ik niet getrouwd. "Onzin!" of "Daar koop je ook een badkamer voor" hoor ik mezelf hardop zeggen. Tegen mijn vriendin. En kinderen.
Ik merk wel dat er wat aan het veranderen is. Dit jaar ben ik al bij een aantal fantastische bruiloften aanwezig mogen zijn als fotograaf. Mooie jurken. Blije mensen. Traantjes van geluk. Trotse opa en oma's. Taart. Cadeau's. Enveloppen met je naam erop. Gevuld met geld? Zoals ik al zei; wellicht in de nabije toekomst een keertje 'Ja' zeggen. Als ze mij vraagt. Anders moet zij 'Ja' zeggen. 'Misschien' zou ook nog kunnen. Dus.
Eigenlijk ben ik ook maar een bofkont. Dat ik, deFotomeneer, foto's mag maken op de mooiste dag van hun leven!
(foto's: bruiloft Maarten & Kim // Bram & Esther)
De mooiste dag van mijn leven?
Wat leuk dat je dat vraagt! Ik herinner mij die als de dag van gisteren. Het was 12 november 2013. Een uurtje of 12.43 uur. Ik was die ochtend al vroeg opgestaan; ik kon niet meer slapen. Mijn vriendin had last van haar lichaam en had volgens mij ook geen oog dicht gedaan van de spanning.
Mensen met verstand hadden mij verteld dat ze uitgerekend vandaag zou komen.
Het was ook wel tijd; ik was er al namelijk al ruim 9 maanden op aan het wachten. Vandaag was het de eerste keer in mijn leven ik "haar" vast zou gaan houden.
En toen was het eindelijk zo ver! 12,43 uur. Precies. Toen ik eenmaal de voordeur open deed, sprong er een traantje van geluk in mijn linker ooghoek.
Het was de postbode. EINDELIJK! Niet die kale, dikkere gast met die vleespet. Maar die smalle. Met dat viezige ring baardje. Leuke gast overigens. Alleen dat baardje.....
'Of ik even wilde tekenen voor mijn pakketje' vroeg hij. Met een veeg over mijn wang om die traan een nieuwe bestemming te geven pakte ik zijn pen en krabbelde iets wat op mijn (of een) handtekening leek. 'Of ik er de hele dag op ging spelen' vroeg die leuke, smalle post gast met dat te vieze ringbaardje. Ik pakte mijn spiksplinternieuwe
day-one-release Playstation 4 van m'n deurmat, knikte mijn hoofd lichtjes op en neer en deed de deur net iets te hard dicht. 'Of ik er de hele dag op ga spelen? Tsss'
Al moet ik toegeven dat de geboorte van mijn beiden kinderen ook mooie momenten had..
vlnr: Isa & Fien (L)
Doei ;-)
John