top of page

Mag ik op de foto, meneer? - Deel 2: GLEUP!

Wellicht wist je het nog niet, maar ik ben ruim 10 jaar in de jeugdhulpverlening werkzaam geweest. In Deurne. Bij Bijzonder Jeugdwerk. Na mijn stageperiode ben ik "blijven hangen". Super leuke organisatie, Bijzonder Jeugdwerk. Ook het werken met jongeren heb ik altijd met heel veel plezier gedaan. Pubers! Heel veel pubers heb ik de afgelopen jaren gezien. En mee gepraat. Over van alles en nog wat. Tijdens de ochtendmaaltijd bijvoorbeeld. En je hoeft niet altijd zware, diepgaande gesprekken te voeren. En al helemaal niet om 07:45 uur.


Zo was ik op een mooie dinsdagochtend in 2011 een gesprek aan het voeren aan de ontbijttafel. Zoals ik die wel eens vaker voerde in de ochtend. De ene keer ging het over seks van afgelopen weekend, de andere keer over seks van komend weekend. Deze bewuste ochtend ging het voor de verandering een keer niet over seks. Op verzoek van de jongeren... Deze keer ging het over dieren. En over de kinderen van de dieren.

Dus niet over seks met dieren. Daar vond ik het een beetje te vroeg voor.....


ik: "Oké tjappies (zo noemde ik ze wanneer ze in groepjes waren), hoe noem je het kind van een koe? Zo'n ding wat melk geeft...

Zij: "Kalf! "Makkie!" hoor ik ze nog zeggen in koor.

ik: "En het kind van een hond?"

Zij: "Pup!"

ik: "Weer goed! Het gaat goed!" hoor ik mezelf nog hardop zeggen! "Het kindje van een kip?

zij: "Een kuiken!!!" (Een 16 jarige meisje probeert een kip na te doen)


(Ik verbaas me tot op de dag van vandaag nog steeds hoe blij een puber van 17 kan zijn met een goed antwoord op zo'n vraag. Dus ik besluit om de moeilijkheidsgraad op te schroeven)


ik: "Hoe noem je het jong van een tijger?

zij:" .................."

Ik: ".................."


Een meisje van de andere tafel kijkt mijn kant op en schreeuwt (misschien had ze wat moeite om de afstand tussen mijn tafel en haar tafel in te schatten. Wellicht dacht ze dat de oorspronkelijke 1,5 meter tussen onze tafels daadwerkelijk 16 meter was): "Da weet ik! Deze weet ik zeker!"

ik: "Ja? Zeg het maar dan!

Meisje aan de andere tafel: " Dat is een GLEUP !"

ik:" ........................."

kids aan mijn tafel: "Ja, een GLEUP ja!"


*verslik mezelf in een boterham met pindakaas*


Ik heb het woord GLEUP opgezocht op internet die ochtend. Het is een niet bestaand woord. Al moet ik zeggen dat het meisje in kwestie het wel erg geloofwaardig bracht. Ik geloofde haar bijna! Even voor de duidelijkheid; het kind van een tijger is een WELP! :)


Wel een cool woord trouwens; GLEUP!

"Doet mij 3 appels, een tros bananen, 1 kiwi en 1,5 GLEUP!"

"Hoe het met mijn vader is? Goed! Hij heeft alleen nog wat last van van GLEUP!"

"Nondejus, zit er zomaar een GLEUP in mijn glas cola. Bah!


Afijn, ikke twee weken geleden dus foto's gemaakt voor Bijzonder Jeugdwerk. Voor in het jaarverslag. Net als vorig jaar. Dit keer mochten de kids alleen NIET herkenbaar op de foto! Dat was wel een beetje GLEUP, maar desondanks ben ik (en Kim) erg tevreden over het resultaat. Kim werkt nog wel bij Bijzonder Jeugdwerk. Echt een leukerd. Mocht je ooit eens in de buurt zijn van Bijzonder Jeugdwerk; ga vooral een kopje GLEUP drinken met Kim. Vind ze vast leuk! En lekker. GLEUP ik......


"Onherkenbaar" ; dat was het toverwoord die bewuste dag. Ik ben samen met Kim (van hierboven) op pad geweest. Samen. Met 4 pubers. In 1 bus. En een fotocamera. Toet Toet!

Afijn, dit zijn enkele foto's die er genomen zijn die dag!











Weet jij bij welke gemeentes wij zijn geweest? Diegene met alle goede antwoorden wint een....


GLEUP!



109 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page